Ziwan Leq Sere Teq!

Rojêk yew kesa û helîyêk benî umbazî. Kesa helî ra vana:

- Ti umbazî min î, ez to rî yew holîye bikera.

Helî vano:

- Kerem ke.

Kesa vana:

- Bira ti hela ke asmîn ra firrênî, biewnîye xo ra cêr, tayê heywanî estî, sey gude yê û milê xo derg kenî teber, ti nêzanî çend goşto weş ha zereyê înan de.

Helî vano:

- Mevaje, ez înan ça veyneno?

Kesa vana:

- De werze biffire, çend perr-purrî naşt-daşt ra bigêre, belkî ti biveynî.

Helî ca de firreno, çend perran dano xo ro, ewnêno nat-dotê xo ra, çîyêk nêveyneno. Yeno serê kesa, a heywana ke kesa ey rê tarîf kerda, ewnêno ke kesa bi xo ya. Ca de xo deverdeno kesa ser, keno mîyanê pencanê xo û kesa hewa fîneno.

Kesa vana:

- Bira ti ha se kênî? A ke to hewanaya ez a, umbaza to ya.

Helî vano:

- Ez umbazey-mumbazey ra çîyê nêzano. O goşto weş ke to mi rê vato, ez senî nêwero?!

Kesa vana:

- Lîya eke mi to ra nêvatîn, to ça ra zanayne? Ziwan leq sere teq! (*)

___________

(*) “Ziwan leq sere teq” yew îdyom o.