Şeklê ceza û xûyê miletan!

Mi cayêk de yew hîkayeya padîşayê Qacaran wendbî. Semedo ke biaqilîya ey nîşan bidê, ena hîkaye pêarda. 

Vanê şewêk padîşa wazeno rakewo la bena zûrezûrê vergan. Zûrîya vergan ra nêeşkeno rakewo. Serê siwayî diyeno, emir dano, vano "Eno dorûdor de çiqas vergî estê bidên arê biyarên, ma eyîn ceza biker!"

Şinî ê doran de çiqas vergî estê, arêkenê anê. Semedê vergan çi ceza fikrîyenê, weşê padîşayî nîşina. Peynî de padîşa vano "Zingil bikerê eyîn mil û veradê, wa şêrî." Anê zingil kenê eyîn mil û veradanê. Wexto ke yaban ra geyrenê, vengî zingilî ra heywanî pekîyenê şinê. Vergî hinî nêeşkenê seyd bikerê, wer peyda bikerê. Pêro veyşanî ra mirenê.

Mi ke ena hîkaye wende, yew meselaya hetê ma ameye mi vîr.  Vanê, yew dewa ê doranê ma de arwêşî yenê qewaxanê dewican kocenê. Yew vano "Ero tepşê bikşê!" O bîn vano "Mekişê, qine n., wa şo hevalanê xwu ra vajo, hinî eno het a nêrê."

Merdim eşkeno hawayê cezadayişî ra xûyê miletan fam bikero.