Saeta Kek Ehmedî

Dat Celîl yewo qemer û hurdêkek o. Hetê qalan û qirfkerdişî ra cembaz o. Gal-gal di westa yo. Zehf teraqçî yo. Mintiqaya Weşîney û Xulamanî de hetê nuktedaney de fîlozof o. Qesê ey zafe weş ê..

Embazê Dat Celîlî kek Ehmed wazeno xwu rê yew saete bîgêro. Lebelê eyêlî ey (cînî û qije ey) zî nêwazen ke kek Ehmed saete bîgêro.

La Ehmed rikin o. Vano, darê mi, îzîma mi, dinya bêxerîpîyo ez ki esta, ez saete wazeno. Cînîka ey lebîyana, vana, Ehmed çimê to nuxsun ê. Ti wendox û nuştox nîyî. To rî saete çi lazim a? Yew zî, ti emrdê uj de yî. Yew linga tu ha dinya di ya, yew zî ha a dinya di ya.

Kek Ehmed erz û eyêlê xwu ra hêrs benu. Saete dano ardiş. Ardiş ra pey, şew û roji saeta xwu cêba yêlegê xwu di çarneno. La tira zî çî fam nêkeno. Cînîya ey vana, saete xwu di meçarne, milet pê hesîyeno ti şermizar benî. Kek Ehmed nê nesîhetê cînîya xwu peygoş keno.

Dat Celîl fîrsetê xwu paweno ki Ehmedî veyno. Yew roje Dat Celîl serê sebayî rastê Ehmedî yeno. Vano, “Keko saetê to çend a?”

Ehmed vano, “Celîl, saeta mi new û nêm a.” Celîl vano, “Berxudar be.”

Çar-ponc saetî ser de vîyarenê. Celîl hîna rastê kek Ehmedî yeno. Vano, “Keko, saete bî çend?” Kek Ehmed vano, “Saete new û nêm a.”

Dat Celîl vano, “Keyê ma, xerîpîya, roja ma vinderte!”*

_______________

* Na fiqra “Newepel, Rojnameyo Kulturî yo 15 roje, Hûmare 17, Dîyarbekir 16-30 teşrîne 2011, r. 6” de weşanîyaya.