Roja ke mîyanê rojan de çin a!

Rojêk Suleyman pêxamber (sHs) wezîr, heval û memuranê xo ra vano:

- Zerrîya mi wazena ez rojêk bê derd û xem bimanî. Ez bi sereyê xo tena, boya xo bidî, îsrehet bikerî.

Wezîr û memurê ey vanî:

- Roja ke ti wazenî wa hema meşte (siba) bo.

Beno siba, Suleyman pêxamber gopala (çogane) xo gêno û bi tena sereyê xo şino dewa xo. Wazeno ke tepî û repî ra dûrî, bê kul û teşqele rojêk boya xo bido. La ewnêno xortêko cilsipî û nenas vejiya ame. Xorto nenas Suleyman pêxamberî ra vano:

- Selamê Homayî to rê bo, ey pêxamberê Homayî!

Hezretî Suleyman zî vano:

- Selam to rê bo zî, xorto, ti kam î?

Xort vano:

- Ey pêxamberê Homayî, ez o kesa ke, kêberî mi rê nînê girewtiş û çiyêk mi rê asteng (engel) nêbeno. Ez beg û paşan ra nêtersena, koşk û qesrê ke ez bikewî miyan bêwayîr manenî, keyeyo ke ez şêrî ci cinazeyî ci ra vecyenî.

Êdî Suleyman peyxamber mêmanê xo yê nenasî nas keno, vano:

- Ey Ezraîl! Ti ameyî semedê serweşî yan gangirewtişî?

Gangêr vano:

- Ez ameya ganê to bigêrî.

Hezretî Suleyman gazin keno, vano:

- Ey Gangêr! Mi va ez eyro rojêk bêderd û kul derbaz bikerî. Heywax mi rê! Derdo gird (pîl) ame mi sere.

Gangêr vano:

- Ey pêxamberê Homayî, to wina yew roje waşta ke, a roje miyanê rojanê dinya de çinê ya, to rojêka nêbiyayîye waşta. Bi qederê Homayî razî bibe.