Merdimo Teyşan

Kinarê yew çemî de dêsêko berz estbi. Merdimêko teyşan serê ê dêsî de ronişte bi. Dês ra nêeşkayîn xo biresno awe. Mêriko feqîrek, seba awe sey maseyêk çerqetîyayîn.

Hîş ame sere, dêsî ra kerpîçêk girewt eşt mîyanê awe. Vengê awe, ey rê sey vengê yare şîrin û weş ame. Ê vengî ra bi serxoş. Werişt, sey gêjan dês ra kerrayê kerpîçinî eşkawitîy eştîy mîyanê awe. Naye ser o awe veng da mêrîkî û va:

 - Ey merdim, ti çi ra kerrayan weşanenî mi? Ti naye ra çi feyde vînenî?

Merdimî bi vengêko zerrîveyşaye cewab da va:

- Ey awe, ez nê karî ra di faydeyan vîneno. O semed ra ez fek karê xo ra veranêdano. Yê yewin, vengê awe merdimê teyşanî rê sey vengê muzîkî yeno. Yê diyîn, ê kerra û kerpîçê ke ez dêsî ra cira keno û erzeno, dês beno nizm û mi resneno to. (*)

____________

(*) Zemanêk ez Îzmîr de înşaat de xebetîyayîn, uca yew bekçîyê ma estbi, Mûş ra bi. Bi xo tirkmen bi la zazakî û kurmanckî hîna weş zanayne, mi ey ra vatîn “Ap Ezîz”. Merdimêko xemgîn, mutewazî û zanaye bi. Şewe ra şewe ma rê meseleyî qal kerdîn. Mi na mesele fekê ey ra eşnawite. Nê hawa çend meseleyî hîşê mi de mendê. Nika merdo. Homa ey bi rehma xo şa bikero.