Îkramkerdişê Awe

Dewan de edet o, zafê reyan bê ke mêman awe biwazo, wayîrê keyeyî saetêk de di-hîrê rey tutano xo ra vano, awe bîyare bide mêmanan. Pişkurîyêk surahî gêno, awe dekeno tase û yew bi yew pêşkêşê mênanan keno.

Rojêk çend mêmanî amebîy keyeyê Ap Husê Keyê Hesan. Ap Husî venga lajê xo yê qijî da, va:

- Werze awe bide mêmanan.

Lajek werişt, surahî girewte, qedeh dekerd. Hema verê xo ra dest pêkerd, qedeh derga mêmanî kerd. La mêmanî eyê kîşta xo nawit, îşaret kerd ke verî bido ey. Lajek şi verê mêmanê bînî, qedeh derg kerd la nê mêmanî zî mêmanê hetê bînî nîşan da, va bide ey. Axir bi no qayde her kesî waşt ê bînî rê îkram bikero.

Lajê Ap Husî wina çend qorî şi û ame, ewnîya ke her yew ê bînî nîşan dano, hema surahîya awe û qedeho dekerde girewt berd peynîya oda de rona û ame cayê xo de ronişt.

Ap Husî hêrsî reyra va:

- La-lawo to çira awe nêda mêmanan?

Lajê Ap Husî wina sakîn û nermek va:

- Hela wa xo mîyan de qerar bidî, verî kam şimeno, ez dana bawo.