Helebçe Dîyarbekir de Ameye Yadkerdiş

Şehîdê qetlîamê Helebçe ewro Dîyarbekir de ameyî yadkerdiş.

Pêşengîya hereketê TEVKURDî de ewro (16.03.2010) saete 11.45 de qasê 100 merdim semtê Ofîse yê Dîyarbekirî de, verê plazayê AZC de kom bîy û bi munasebetê sergêra 22. yê qetlîamê Helebçe bi kurmanckî û kirmanckî (zazakî) beyanat da çapemenîye.

Badê ke seba şehîdan deqîqeyêk rêz ame girewtiş, metnê kurmanckî yê beyanatê çapemenîye berpirsîyarê weşanxaneyê Dengî Newzat Karakeçî wend, yê kirmanckî (zazakî) zî berpirsîyaranê buroyê Vateyî yê Dîyarbekirî ra Mehmûd Nêşiteyî wend.

Badê wendişê beyanatê çapemenîye, seba ruhê heme şehîdanê Kurdîstanî û bi taybetî seba ruhê şehîdanê masuman yê Helebçe fatîha ameye wendiş. 

Beşdaranê aktîvîte afîş û duvîzê ke ser o bi kirmanckî (zazakî) û kurmanckî vateyê derheqê yadkerdişê şehîdanê Helebçe nuştbîy, berz kerdîy. 

Metnê yadkerdişê şehîdan û şermezarkerdişê qatîlamê qetlîamê Helebçe wina yo:

Ewro sergêra 22. yê wehşetê Helebçe yo. Dîktatorîya partîya Baasî ya faşîste roja 16 adare 1988 de Kurdîstanê Başûrî de qezaya Silêmanîye Helebçe de, bi gazê jehrinan (gazê xerdel û sîyanurî) ke viraştiş, rotiş û erînayîşê înan qedexe û suc o, panc hezarî ra vêşêr kurdê masumî qetl kerdîy.

Helebçe, bîyayenêka basîte nîya. Jenosîdê kurdan o. Sey şaristananê Japonya Hîroşîma û Nagazakî trajedîyanê girdan yê tarîxê merdîmîye ra yew a.

Labelê hetê tecelîyê edaletî û rehetbîyayîşê wijdanê merdimîye ra birîna Helebçe hîna xorîn a. Çîyo ke kulê Helebçe yê Hîroşîma, Nagazakî, Auschwîtz, Raunda û Serebrenîka ra cîya keno ‘bêwayîr’ bîyena kurdan o, vera na bîyayene de kerr û kor bîyena cematê mîyanneteweyî yo.

La ma xo vîrî ra nêkerin ke qasê dagîrkeranê Kurdîstanî, mutefîqê înan ê ke jehrî viraştîy û rotîy day bi dagîrkeran û ê ke vera nê wehşetî de bêveng mendîy zî sucdar ê.

Meseleya kurdan û Kurdîstanî de û vera trajedîyanê winasîyan ke Kurdîstan de tim qewimîyenê de, çi heyf ke bêvengî, bêedelatî û cot-standardîya cematê mîyanneteweyî û dewletan hîna zî dewam kena.

Başûrê welatê ma ra teber, parçeyanê bînan de bi desmîlyonan kurdî hîna zî welatê xo Kurdîstan de bêstatu, bênasname, bêziwan û wayîrê tu heqanê kolektîfan nîyo. Binê zulm û zorî de, rî bi rîyê sûcanê vera merdimîye û jenosîdan o.

Ma çi vajin çi nêvajin? Wa însanîyet xo ra bişermayo!

Bi munasebetê sergêra 22. yê wehşetê Helebçe, ma berpirsîyarîya huqûq û peymananê mîyanneteweyîyan, prensîbanê edalet û demokrasî, sere de Miletanê Yewbîyayan, anê vîrê cematê mîyanneteweyî û ma veng ro wijdanê însanîyetî kenê û vanê:

Seba ke vernî ro wehşetanê sey Helebçe bîyero girewtiş;

Seba ke însanîyet û cematê mîyanneteweyî ro mesûlîyetanê xo wayîr vejîyê;

Seba ke kolonyalîst û dagîrkerî ser nêkewê;

Seba ke ruhê qurbanbîyayan şad bibo;

Seba ke miletê kurd welatê xo de sey her miletêkê medenî azad, xoserbîyaye û hukmran biciwîyo;

Ganî Helebçe nîyero xovîrîrakerdiş.

Xovîrîrakerdiş merg o, ma çi rey Helebçe xo vîrî ra nêkenê!