Warkênaya Mi Newşîne

Newşîne warkênaya min a. Înkê çeherserrî ya.

Par rueşun remzunî di birayê mi Wahab Almanya ra umebi. În semed ra meymanê ma zî zaf bî. Yew umêni, yew şîni. Ma meymanu ragirotiş ra heme qeflîyêni. Yew rî çay bîya, yew rî qehwe bîya, yew rî kola bîya. Çê vidertiş çinîyebi. Qeflîyayiş yew het a, des û hewt serrî yo birayê mi hama newe hew (ho) yenu kîye. Hama ma pîya mirdê xu pîyera niewnîyê. Mird qalî nikerdî. Îna dinya ra ma çendi weş bi, çendi biciwa huncî ma pîyera mird nibênî la…

Badî yerê ya meymanî xêlek bî sisti. Hela ku çew çinîyebîni, nîyu zî yew fasal biumêni ci, ma pîye het niştîyeni rue. Huncî yew fasala unayen umêy ci. Bawk û dayka mi meymanu dima mendî ra. Ez û Wahab ma niştî rue. Newşîne zî ew warye di oyuncaxî xu erd de kerdî rue û kewta mîyun ha keykena. Çê ma ra zî niewnîyena. Ez û Wahab ma ewnîyê yewbînu ra, mi va:

- Ma çinê biweri?

Ez bibîya nêweşi zî, nêweşîyê cinîyun. Zerrîya mi zaf şîrîne waştîyeni. Mi va:

- Ez bîya nêweş, ez baklawa wen.

Wahab zî wîya û va:

 - Ez zî bîya nêweş, ez zî qehwe şimen.

Newşîne zî keykerdişî xu ra şaş nibî û va:

- Eş bîya niweş kotala bidîyen ci. ( Ez zî bîya niweş çîkolata bidîyen mi.)

Ê ruecîya Newşîne verî berî di keykena. Erzîyena yena zerreyê keyî daykê mi ra vuna, “Dayê, mîzê mi ha yena. Lez bîye, mi rî berî tuwalêtî akir, lamba zî tafin. Ez şin, mîzê xu ken.” Newşîne şina tuwalet, yena. Quelekun xu gena, xeftîyena paykiru, pêser gêrena a vuna, “Hîîîî... dayê mi gî xu, xu vîra kerd.” Û hewna erzîyena şina tuwalet.

Par zimistun ez ruec şîn dersxane şewnîyeni zî wadê xu di ders xebitîyêni. Newşîne zî umêni wadê mi. Pênusê minê rengîyen girewtîyen û deftêr mi neqernêni. Rey rey zî verî eynê (lîlik) mi di reng û reng ojeyê mi bî, girewtîyen û vatîyen, “Nenguîyun mi zî bûye  bikiy.” Cueka wadê mi ra zaf hes kerdîyen. Newşîne eke qeleme û kaxit ra bîn mird, dên kîşt û bîn har. Çî rê nivindêrtîyen? Îna ra mi zî ya kerdîyen teber. Dima zî mi berî xu mefte kerdîyen. Newşîne zî kerdîyen rik, nişîn. Verî berî di vindertîyen, req-req ber kueni û vatîyen:

- Xalê Yêbaaa… Bey akiy, ez yen zeye.

Zafê yî bêrî mi meftekerde bi. Yew ehtîyacê mi bibîni ez umên teber. Newşîne vengî berî mi sinasnêni. Ya zî wadê yîn ra erzîyên, umên verî mi. Xura Peyman zî aye dima bi… Peyman warzê min o, birayê Newşîne yu. Newşîne ra qicik o. Peyman hîna şeytun u. Heme çî şunenu pîye. Yew hel pîyesero nivindenu. Kuma rêya go (ke) ez Newşîne teber nikirî, şina destî Peyman gêna û yena. Ez vun, “Erê Newê, wa Peyman nîyeru. Şima wirdî pîya bî, şima hîna zaf bên har. Qe nêbo wa Peyman şîyeru. Ez nişken şima wirdîyun pîya di şîr sere. Newe vuna:

- Peyman gunek o. Wa wu zî itîya vindiyu.

Îna rey ez warîştîyen, mi wirdî pîya kerdîyen teber û ber mefte kerdîyen. Zimistunî a serre tim û tim una bi. Yew ruec huncî ber meftekerde bi. Îmtîhanê mi bibi nizdî. Ez ganê hîna zaf bixebitîyêni. Ez warîşta, mi va ez şîr mutfax ra xu rî cê çîdê wêr bîyarî, buîrî. Mi ber kerd a, ez şîya mutfax. Newşîne vengî berî eşnawit, çûtî erzîyê umê verî mi. Mi gurêy xu qedêna, ez gêra a hêt wadê xu wa. Ya zî kewt mi dima û va:

- Xalê Yêba ez zî yen veyî tu.

Mi va:

- Nîye, ti niverdena ez ders bixebitî. Ti şû wadê şima.

Û ez şîya wadê xu mi ber cena ra. Newe pê berî ra veng da va:

- Ez nişin. Ez yen veyî tu.

Ez geyra a, mi ber kerd a. Mi va:

- Şû, itîya birari di mevindir. Serd u. Biunî ez ha ber cenen ra, ti teyna itîya di munena.

Aye va:

- Ez nişin. Ez itîya vinden. Wa cinawiy bîyeyu, mi bueyu. Key ti niveydena ez bîy vey ti.