Qîrîye

Kuçe domanê xo bi dejî ano rîyê dinya. Yew cinî zerrîya xo merdimê ra peyser gêna. Herre binê betonî de seba şilîye destê xo akena. Darê seba eşqê darîstanî veşena. Aşme seba tanîya roştî rojî ver de sereyê xo kena çewt. Şaristan zî bi qîrîye şarê xo keno mird. Ez zî kuçeyo rut de seba qîrîya xo sîyaye girêdana. Ez destê xo nana çinayî ra beno adir û veşeno. Heyfê mi yew çenge de goştê xo roşeno û hêrsê mi xo ra remeno. No şaristan kesê bêqîrîye nêwazeno.

Wextên de qîrîya mi zî estbî. Belkî qet yew çîyê nêbî la awe kerdêne laser, koyî rijnayêne, tiram kerdêne, adirî roj viraştêne. Zîne kerdêne zerrî, Mem viraştêne.

Her cayê nê şaristanî dêsî bêzerrî, ez solix nêgena. Ez nîyadana, qîrîya mi çin a. Kamî nê dêsî viraştî? Kamî ber kerdo xo vîr ra? Kamî qîrîya mi berda? Nêno vîrê mi.

Şaristan mi tersneno, dêsê şaristanî mi tersnenê. Ber çin o. Ez bêleş a, ez bênasname ya. Yew qîrîya mi bibîyêne, mi solix girewtêne. Şilîye arde mi vîrî! Mi qîrîya xo eştbî awe ke teynayîya mi de vîndî nêbo, mîyanê awe de şiro azad bibo. Welat bo cayê mi tede estbo; çeke bo mi bisevekno, rayîr bo ciwîyayîşî bimusno mi. Labelê awe şaristan ra heredîya û pêro rindekî arê kerdî û şîye. Xo dima qet çîyê nêverda. Ez nika sey dizdê şilîye ke vore ra dilape-dilape şilîye tirnena, çimanê xo de dana nimitiş. Wexto ke awe yena, kena dîyarî û çimanê xo ra vejena erzena verê linganê aye.

Ez awe rê ziwanê vîndîbîyayî ra eşqê xo rusnena ke vengê mi bihesno û peyser bêro. Kes qisaweta mi fam nêkeno, qisaweta mi qîrîye nîya, qisaweta mi aw a. Nê şaristanî de bê qîrîye ciwîyayiş merg o. Ez zî zana labelê seba awe merdene gêna xo çimî ver.

Awe ke ameye, dêsê nê şarîstanî rijîno û wisarî ra bawerîya mi zêdîyena. Awe ke ameye huyayîşê mi sereyê xo wedareno. Awe ke ameye kuçe domanê xo rê wayîr vejîno. Awe ke ame cinî zana ke zerrî nêdîyena bi her kesî. Awe ke ameye herre vînena ke şilîye teyna seba aye vorena. Awe ke ameye dare misena ke a bi xo darîstan a. Awe ke ameye aşme hîşyar bena ke zerrîya aye de rojî estê.