Qiral û Çar Cinîyê Ey

Wextêk yew qiralî welatêko zaf pîl, zengîn û biquwet îdare kerdîn. Çar cinîyê nê qiralî estbî.

Qiralî tewr zaf cinîya xo ya çarine ra hes kerdîn. Yew vateyê aye zî erd ro nêronayîn, ci rê tewir tewir kel-mel herînayîn.

Qiralî cinîya hîrêyine ra zî zaf hes kerdîn. Na cinî rinde bî, qiralî hertim a çiman ra nimnayîn. Û zaf zî tersayîn vatîn “Rojêk na rindîye aye ra şêro ez do se bikero?”

Qiralî cinîya diyine ra zî hes kerdîn. Çi derd û tengane qiralî sere de biameyîn, na cinî muşkileyî çareser kerdîn û paştî dayîn qiralê xo.

La qiralîçe cinîya yewine bî. Aye qiralê xo ra bêmenfîet hes kerdîn. Îdareyê dewlete de qiralê xo rê ardimkarî kerdîn. Heme kar û gure de mêrîkê xo het de ca girewtîn. La qiralî na cinîya xo ra qet hes nêkerdîn. Tede halwet nêbîn û nêewnîyayîn ruçîkê aye ra.

Rojêk qiral nêweş kewno. Nêweşî, nêweşîya mergî ya. O zî fehm keno ke hîni mîyanê cayî ra weriştiş çînê yo. Veng dano cinîya çarine û vano:

- Herey cinî! No rayîrê mergî de ti mi de embazîye kena?

 Cewabê cenî sey xençer sîneyê ey de payanî vindeno. Cinî vana.

 - Ney, mumkin nîyo!

Veng dano cinîya hîrêyine û vano:

 - Cuya xo de mi tewr zaf to ra hes kerd, nê rayîrê mergî de ti mi de raywanîye kena?

 A vana:

- Ney, heyat weş o. Ti bimrî, ez xo rê zewecêno. 

Cewabê aye ser o qiral hewna herimyeno.

Veng dano cinîya diyine û vano:

- Heme derd û tanganeyê mi de ti mi het de bîya, to meseleyê mi çareser kerdî, na rey zî ti paştgîrîya mi kena, ti mi de mirena?

A zî vana:

- Ez nêşkena nê derdê to derman biko. Ez to de nîno. Ez do to rê tabutêko weş bido viraştiş û hetanî serê mezelî to de bêro.

Qiral kewno têmîyan, decê nêweşîya ey zêde beno, çimanê ey ra hesrê gilorî yenê war. Nê haletê ruhîye de bi vengê cinîya yewine enceqêno. A vana:

- Ti ser a şinî şo, ez ha to dima yo û ez to teqib keno.

 Qiral vano:

 - Axxx! Ax û waxx! Warekna yewna şansê mi bibîyni!... (*)

_________

Not: Na hikaye de cinîya çarine wucud o. A hîrêyine serwet û meqam o. A dîyine keye û dostî yê. A yewine ruh o.

(*) Zemanêk ez Îzmîr de înşaat de xebetîyayîn, uca yew bekçîyê ma estbi, Mûş ra bi. Bi xo tirkmen bi la zazakî û kurmanckî hîna weş zanayne, mi ey ra vatîn “Ap Ezîz”. Merdimêko xemgîn, mutewazî û zanaye bi. Şewe ra şewe ma rê meseleyî qal kerdîn. Mi na mesele fekê ey ra eşnawite. Nê hawa çend meseleyî hîşê mi de mendê. Nika merdo. Homa ey bi rehma xo şa bikero.