Adirê Eşqî
Xerîbzeman
I
Ez pîrê eşqî yo, derd û xemî embaz î mi rê
Ez yew mûm a, adirê eşqî taca sereyî ya mi rê
Karê eşqê to, zereyê mi de ax û wax î mi rê
Sey destana Ferhadî fekan de kilam î mi rê
Her kesî tepişto pêşê şêxî, yê meydarî mi rê
Her kes keyan de germ beno, kuçeyî zî mi rê
Mi ra persenî; nê kederî koca ra ameyî to rê
Nê kul û kederî, yara kiştoxe ra yadîgar î mi rê
Bi xem û keder naleyîş awa heyatî ya mi rê
Mîyanê adirê to de ciwîyayîş cara weş o mi rê
II
A bêwefaye kamca mi bivîno nengan çînena mi
Nengê aye zaf medhîyan ra weşêr î, wa biçîno mi
Ez derdê eşqî çawa vaco? Qedyayî vateyê mi
Ya hekîm! Megêr, lamumkin o, çin o çareyê mi
Keywarê rindîye kesî rê payîdar nêmendo, gula mi
Sey bilbilî sewtê mi birîyayo, telîyê xo zî meke mi
Binê dêsan de eware mendo, têwmede derdê mi
Destik û peştgîrê min a, na şuşeyê şerabê mi
Dişmenanê mi reyde şimena şerabê gulrengî, yara mi
Waxto ke mi vînena, xo tadana, na kiştoxa emrê mi
III
Kulav dayo xo ra nê sofîyî, rîyê to çawa bivîno?
Roşnayîya tîncî de şewşewoke çawa seyd bivîno?
Şêx dekewto mîyanê çar dêsan, do çi bivîno?
Kerametî ha lewanê yare de, o do mewt bivîno?
Hafiz bêveng veng dano, vano qey beheşt bivîno
Sond bo! O do cehennem de awa ziqumî bivîno!
Bazirgan vêreyî hurneno, vano qey asanî bivîno
Heq ewlado xirab dano, o do ezabê qebrî bivîno
Emr kilm o, dinya fanî ya, kam çi vîno, çi nêvîno
Xerîbzeman vano: O ke aqil o, wa xo rê eşq vîno