Aax Zîlikê Pîyazî!...

Ap Husê Keyê Hesan nêweş kewtbi. Naca Ase pîyaz kuwa, da verê zincîya ey, na çareyê ey ser, hewa! Tu fayde nêkerd. Wina nêweş, nêweş, êdî hal ra kewt.

Axir laj û birayan xo kerd yew, Ap Hus girewt berd bi Dîyarbekir. Tam çewres rojî xestexaneyê nimûneyî de rakewt.

Lajê Ap Deqmanê Ap Zilfî Elî Îhsanî zî wendbi, bibi malim. Keyeyê ey Dîyarbekir de bi.

Demeyo ke Ap Hus xesetexane de bi, rojan rojêk Elî Îhsan yeno zîyaretîya ey. Badê ke hal-xatirê ey perseno, vano:

- Ap Hus, zerrîya to şina çi? Mi ra vaje, ez to rê bîyarî.

Ap Hus vano:

- Çîyo ke zerrîya mi ey wazena, ez vana Dîyarbekir de peyda nêbeno.

Elî Îhsan vano:

- Ap Hus, ti dinya de çi mirad bikerî, Dîyarbekir de esto, senî peyda nêbeno. Dê vaje hela. Zerrîya to şina çi? Ti kebab wenî?

Ap Hus vano:

- Ney!

Elî Îhsan vano:

- Paqlewa?

Ap Hus vano:

- Ney!

Vano:

- Mûzî?

Vano:

- Ney!

Vano:

- Porteqalî?

Vano:

- Ney!

Vano:

- Kîvî?

Vano:

- Niç!

Welhasil çiqas werdê menşûrî, werdê weşî estê, çiqas fêkî rîyê dinya de estê, Elî Îhsan ey rê yew bi yew hûmareno. La Ap Hus vano ney û ney! Vano çîyo ke ez vana, Dîyarbekir de peyda nêbeno.

Eman-yeman, heyran-qurban, no çî yo ke Dîyarbekir de peyda nêbeno? La Ap Hus vano, nê doran peyda nêbeno û nêbeno.

Miletî rê beno kul û dekeweno bi pîzeyê înan. Feqîrê mi tetirxano benê. Ap Husî rê lavey kenê, heyran kenê ke vajo, ka o çî yo ke zerrîya ey wazena û Dîyarnbekir de çin o.

Ap Hus hêdîka xo ver de vano:

- Zîlikê pîyazî, zîlikê pîyazî. Aax zîlikê pîyazî!…